"اسفندیار رحیممشایی" رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد در پایان جلسه هیئت دولت در روز چهارشنبه و در جمع خبرنگاران در پاسخ به سؤالی درباره اینکه آیا شما تصمیم نهایی را برای حضور در انتخابات گرفتهاید یا خیر، گفت: انتخابات چی؟
وی در پاسخ به این سؤال که برخی رسانهها صحبت از حضور شما در عرصه انتخابات میکنند، افزود: ما موجیم که آسودگی ما در عدم ماست؛ ما باید برویم.
نگاهی به پاسخ کوتاه و جامع رحیم مشایی که در قالب یک شعر گونه مطرح شد و دقت در معنایی که از آن می توان درک کرد تنها می تواند گویای این باشد که رحیم مشایی و گروهی که در ارتباط با وی هستند در فضایی آرام و ساکن توان عملیاتی و وجودی خود را از دست خواهند داد و برای ادامه حیات نیازمند متلاطم بودن فضای سیاسی و اقتصادی کشور هستند.
در واقع آشوب و بالا و پایین رفتن سطح آب و جذر مد و طوفان عواملی هستند که به ادامه حیات سیاسی رحیم مشایی تداوم می بخشد و در صورتی که فضای اطراف ساکت و آرام شده و تشنجهای موجود در فضای سیاسی و اقتصادی جامعه فروکش کند این امر منجر به عدم شدن رحیم مشایی و جریان همراه وی خواهد شد.
به تعبیر رحیم مشایی وی موجی است که اگر فروکش کند و از فراز و فرود بیافتد در واقع دیگر هیچ نیست و عدم خواهد شد. به سمت نیستی می رود و محو خواهد شد. پس مشایی برای زنده بودن در فضای سیاسی کشور راهی ندارد جز استفاده از ابزارهایی برای ایجاد موجهای بزرگتر و قدرتمند تر، در فضای ملتهب سیاسی کشور و این تنها چیزی است که می تواند پلی باشد برای رسیدن به هدف غایی که همان به دست آوردن قدرت در دولت بعد از خرداد 1392 است.
تعبیر برخی تحلیلگران سیاسی این است که مشایی تا جایی ارتفاع امواج خود را بالا خواهد برد که در ذهن مخالفانش که در مقابل وی ایستاده اند القا کند که تنها راه مقابله و پایداری در برابر امواجی که از سوی وی ارسال می شود همراه شدن با امواج است و لاغیر. چرا که ایستادن در برابر فشارهای سهمگینی که موج مشایی عامل آن خواهد بود شاید به شکست کشتی بزرگی بیانجامد که سواران آن به دنبال تداوم بقا و حراست از آن هستند!